Bir ihtimal Şiiri - Mehmet Yılmaz

Nasil oldugunu, gülüp gülmedigini anlamsiz bir sikintiyla merak ediyorum..
Bir ihtimal iste bahce kapisinin önünde ciceklerinle oynuyorum.
Sonra bir gölge,
bir agac gölgesi altinda sevdami yaziyorum
Senin hic göremedigin sevdami göz kapaklarimdan süzülen bir gözyasiyla yüregime atiyorum.
Senin hic tanimadigin...

Bahcenden uzaklasip kimsesiz sokak kaldirimlarinin arasinda sahipsiz kendimi bulmaya gidiyorum.
Bir ihtimal iste seni degilde beni bulurum diye.
Sesini bilmedigim, yüzünü görmedigim, sadece hayal edebildigim bir güzelliktin.
Simdi tükenmistin.
Gelseydin kendimi unutup sana kosacaktim...

Ayak izlerim yokoluyor,
Sesin artik uzaklari cagiriyor
Diyor ya sarkici 'Arama sormaa buna hic gelemem, beni sevmeyen kadini ben hic sevemem.'.
Gücümün yettigi kadar sana seslendim.
Konusmalarim bittiginde haykirdim.
Imkansiz olan bir rüyaydin sen ve ben o rüyaya inandim.
Sen gelince rüyalarimindan iceriye kabus oldun
Sonra dedim gene aldandim.
Bir ihtimal dedim belki sabaha ulasirim.
Ama olmadi ben gene gecede kaldim,
Bir yildiz altinda sabahi beklerken...