Bir ihtimal Şiiri - Engin Sınmaz

Bırak ellerini ben tutayım
Bırak gözlerine ben bakayım
Ne gam kalsın ne keder içimde
Bitmesin sana olan büyük tutkum

Artsın, durmadan çoğalsın
Sevgim şelalelere dönüşsün
Derinlerimde yüz aşkın sonsuzluğuyla
Gözlerinde ışık, kalbinde ben olayım.

Ne gecem gece, Nede günüm aydınlık.
Acılar içindeyim senin yokluğunda
Durmadan yürüyorum, soluksuz.
Toz pembe bir karanlık görebildiğim.

Bir Temmuz ayının ortasında,
Soğuk bir kış akşamındayım sanki
Bir umuttur gelmeni bekliyorum
Ellerimde bir tutam saç, gözlerimde yaş.

Bir hayalle başlar herşey
Birgün benim olabilme ihtimalidir beni yaşatan
Terk edebilir mi insan sahip olduğu herşeyi
Tatlı ve eşsiz bir gülüş için.

Ben beni görme ihtimalini sevdim.
Beni anlayabilme, sevebilme ihtimalini
Her şeyden vazgeçebilme ihtimalini
Ben belli ki ihtimalleri sevdim.