Bir İhtimal Şiiri - Ünal Çağabey

Yok dedi cihan parçası yok
senden gayrısına varamam
tutamam başka elleri saramam
adımın çizilmiş üzeri mapuslarda
ne yapayım,gayrısına ne diyeyim.

Mapusluk fakirliktir
Fukaranın işine gelir
niçin dersen ekmek elden gelir
Aç değildir insan en azından..

ve varmazsın benden başkasına bilirim
bilirim de birşey diyemem
diyemem birşey gözümün nuru
çizilmiş adımın üzeri
sıkıştırmışlar bir köşede
hayın cellatlar misali
kırpmışlar koyun yünü gibi
ve dağıtmışlar etrafa
azık olsun diye
urfa'nın dağında ceylan peşine düşmüşler
harran ovasında keklik avlamışlar...

bilirim varmazsın
görmez gözün benden gayrısını
duymaz kulakların
kirpiklerin hep ıslaktır
başkent gibi rüzgar estirir
ve dağdadır bir kulağın
ovanın derin vadisinde bir diğeri...

hep yalnızsın bilirim
gurbetteki çınar gibi
okyanusun ortasında bir ada misali
bilirim
çatlaklar oluşur bazen
gömülür ada
bazende yüzeye çıkar hazineler.

işte böyledir kavmim
ta ademden beridir hep ayaktayım
vicdanım nam salmış ortaya
ses etmez kimse
el vermezler bana...

şimdi duydun mu sesimi
selamını söyledim dağlarıma
yalancı maviliği olmasın muş ovasının
candan bir muhabetle...

böyledir hayatım
böyledir aşım,suyum
yalan söylediysen namerdim.

al işte sana bir öğretmen sözü
bir gurbet,bir evliya sözü
candan,muhabetle
çatlamaz hiçbir zaman
sabittir,duvar gibidir
yamuk yapmaz,ihanet etmez...

gördün mü şimdi
ta derinden geliyor sızısı
yakıyor dağı,eteği
püskürüyor lavlar
nerde olsan fayda vermez
ister mapusta
ister medeniyetin ortasında
istersende nemrutun kulesinde...

şimdi anladın mı yalnız adam
senden gayrısına varamam
yok vallahi de varamam billahi de
hep seni beklerim
sendedir her zaman bir elim
ister dağa ister ovaya uzat
seni hep severim
bilirim
bilirim çünkü
sende beni seversin...