Bir İhtimal Şiiri - Kerim Kolcu

Bir ihtimal vardı

Ellerini tutmak mümkün olsaydı,
Belki beraber yürüyebilseydik,
Gölgem dahi gölgene eşlik etseydi,
Yağmurda ıslanıp iyice bana sokulabilseydin belki sana yanan yüreğimi hissedebilseydin,
Belki bir sabah yürüyüşünde sahilde çocukların parkını boş bulup bekçiye yakalanmadan haylaz çocuklar gibi eğlenebilseydik,
Gönlüme kurduğun salıncak misali, seni dakikalarca sallasaydım,
Sen yorulsaydın bana tutunup sarılsaydın yorgunluğunu alsaydım.

Bir çay bahçesinde oturabilseydik sen çayı yudumlarken ben yüreğimde şiir demleseydim gözlerine,
gökyüzüne uçurabilseydim...

Bir akşam birlikte olabilseydik,
Sırtüstü uzanıp ben sana aşıklardan arta kalan yıldızları gökyüzünden toplayabilseydim,
Ben ayın yüzüne vuran yakamozu,
sen denize vuranını seyretseydin,
Bir dilek feneri salabilseydik geceye...

Vapurda, uzun yolculuğa çıkabilseydik,
Güvertede denizi yunusları maviyi gökyüzünü izleyebilseydik,
Kamaraya geçip sohbet etseydik,
Ben kısa kısa çocukluk anılarımı anlatsaydım.
Annemin pazardan yeni alıp geldiği terliği alıp bir elmalı şekere vermemi,
Karakolda yırtılan şiir defterini ondan sonra şiire küsmemi anlatırdım kısa kısa,
Sen uzun uzun anlatırdın dinlerdim ben, akşamı sabah sabahı akşam yapardık,
Sen yorgun düşüp uyuyunca, ben seni izleseydim...

Seninle sinemaya gidebilseydik hayatı sessize alsaydım sen filmi ben seni seyretseydim,

Seninle karşılıklı kitap okuyabilseydik,
Ben okumuş gibi yapsaydım seni okusaydım İnsan kitap okuyunca kitabın içinde yaşayıp, kayboluyor ya, bende sende kaybolsaydım öyle,
beni kimse bulamasaydı,

İhtimal işte,
Ben seni, sen onu sevmeseydin,
Ben hayallere, sen ona sarılmasaydın...
Bir ihtimaldi İşte..!