hayat kıyısına itiyor beni
gece başka gündüz başka
nur ve karanlığın sembolü yanı
acı çekmesini bilirim ve susmasını
umutsuzluk umuda açtı çiçeklerini
hudutlarım kapandı aynalara
leyla oldu her sevincimin yüklemi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta