Acılar bir çift kumruya dönüştü
Bize telgraf telleri olmak düştü
O güzelin herkese saçtığı gülüşü
Bize ondan geriye bir çatık kaş düştü
Herkes güzelliğinden nefsine düştü
Bizim içimize alevden bir sevda düştü
Ömür biraz sefa biraz vefa
Bize kalan diğer yarısı düştü
Ey sevdiğim gözlerim göz bebeklerine üşüştü
Ümitlerim yanaklarındaki çukura düştü
Herkes gözlerindeki yakamozu seyre çıkar gündüzleri
Bize yanaklarımızı ıslatan mehtaplı geceler düştü
Kalmadı kimse melteminden nasiplenmeyen
Bize gönlümüzü tarumar eden bir boran düştü
En baştan bilirdim ki bütün bunlar bir düştü
Bize kan ter içinde uyanıp anneye sarılmak düştü
Sana seveceğin bir başka adam düştü
Bize geriye kalan iyi halden bir idam düştü
Bana bakmadan gelip geçtiğin o gün ey sevdiğim
Gönlümün altındaki sehpa sessizce yere düştü
Kayıt Tarihi : 15.8.2017 12:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!