Bir ibadetin huşuluğunda cayır cayır yan ...

Gözlerimi dudaklarında okudum ve içtim kana kana susamışlığımda…

Kutsadığın zamanların hatıralarına bıraktım yine kendimi. Bir ibadetin huşuluğunda cayır cayır yanan yine ben oldum. Kışa bile hükmederken, varlığın dar geldi. Yokluğunun akıl yoksunu odalarına kapattım kendimi. Delirmek üzereyim, doğu üzerime prangalarını vuruyor. Susmayı deniyorum, ismin dolanıyor dilime. Harf harf kanıyorum. Bir çatışmanın ağır yaralı eşkiyası oluyorum ve düşüyorum düşünün üzerine. Filizleniyor kokun, koluma bacağıma taa iliklerime kadar ilikliyor cemalin. Sar yaralarımı, kilidini vur hülyalarıma ve dur, bir ibadetin huşuluğunda cayır cayır yanıyorum.

Sana senden bir bahar sunuyorum!
Sana senden bir vatan bırakıyorum!

Unutuldu, yüzüme derin yarıklar bırakan suretin. Sıla naz kurudu yağmurlu havalarda. Siyah beyaz sokakların, rengarenk caddelerine düşen cemre bir nihavend makam oldu. Ben ne yaptım sana. Kendimi buruşturdum işte, yakalı çocukların mendili oldum işte. Katlime ferman çıkardı guslunü aldığım tabiat. Söyle, nüfusuna düşmüşken, üvey hallerimin hesabını ver cisileyen havalara. Sinmiş bir kirin ağır halli havalesindeyim. Seni benden alıyorlar, delirmek üzereyim. Kalbimin infazına uzak duruyor celladlar.

Beyaz bir meleksin ilkbaharlarla giden,
Bu coğrafyaya düşen bir sevda,
Senli yolculuklara yataklık ederken,
Faili meçhul kurduğum cümleler.
Dermanı yok dizlerimin,
Acı siren seslerine…
Git!
Hayati tepkilerimin en ortasında.
Bırak beni...

Siyah beyaz bulutlar çöktü şehre. Açık yara acılar çaldı yüreğe...!

Olsun...

Önder ÖZTÜRK
08 / 01 / 2011
01:25