Bir Huzursuzluk Şiiri - Neslihan Isındere

İçimde bir huzursuzluk
Sebebini biliyorum
Lakin nasıl geçireceğim
Bunu hiç mi hiç bilmiyorum.
Bazen eskimiş bir eşya gibi
Atıyorum kendimi bir köşeye.
Hani bakanın bir daha dönüp bakmayacağı
Yada senelerdir yanı başında olsa da
Varlığından bile haberi olunmayan,
Öyle çelimsiz
Öyle bakımsız
Öyle isteksiz bir şekilde.
Bazen de aklımı koyup dart tahtasına
Tam on ikiden vuruyorum her defasında.
Hiç bir zaman ıskalamıyorum asla
Çünkü ne zaman aklım yerinde olmasa
O zaman yapabildim göze alınmayacak her şeyi.

İçimde kalan küçük bir umut kırıntısı
Nereden kaldı
Hangi hayalimin bir parçası
Yada hangi umuduma yapışmışken sıkı sıkıya
Bir parçası kaldı avuçlarımda
Bilmiyorum...
Lakin küçükte olsa ihtiyacım var bu umuda
Bunu biliyorum.

Hem kim bilir
Küçük bir kırıntıda olsa
Belki gözyaşlarımla büyür
Kocaman bir dağ olur koynumda.