Bir Hüzünlü Gönül Şiiri - Üner Dilek

Bir hüzünlü gönül ile hemhalim
O kendine ağlar yaşı bilinmez
Hırkasıyla bir de kuru lokması
Tas ile tabağı aşı bilinmez

Vakıf olmuş hilkatinin sırrına
Dünü dünde koymuş meyli yarına
Sefer başlamadan son diyarına
Toplanmış arkası peşi bilinmez

Sağ elin olmazdı soldan haberi
Lokması helalden alnının teri
Ne ise kısmeti neyse kaderi
Üst üste koyduğu taşı bilinmez

Bir diğergam ahvalini yol bildim
Varınca kendimi aciz kul bildim
Lisanı halini susan dil bildim
Ehl-i hak olanın işi bilinmez

Kendisine hastır sırlı dünyası
Misaldir aleme edep hayası
Emeli arzusu neyse hülyası
Gecesi gündüzü düşü bilinmez