Bazen çocukluğum aklıma gelir.
Koşarım bakkala.
Çikolata, şeker ne bulursam alırım.
Tıka basa yerim.
Top alır yorulana kadar oynarım.
Çünkü o zaman parasızlık vardı.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Şiirinizin mimarisi çok güzel olmuş. Kim çocukluğunu özlemez ki. Ama kaçımız çocukluğumuzu bu kadar samimi ve mısralarla anlatır ki...?
Mehmet YUSUFLAR
çok güzeldi..
çocukluğumuza götüren güzel bir çalışma...
saygılarımla kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta