Bir Hüzün Var İçimde Şiiri - Fatih Gündüz

Epeyce uzundu düşündüklerim, mazi kuru bir dal gibiydi
Zamanın ellerinde savrulmuş bir yaprak gibi, kaybolmuştu izleri,
Hatırladıkça gözlerim bulanıklaşır, yüreğime saplanır bir diken,
O eski zamanlar, ne de olsa geride kalmış, her biri bir başka yürek kırıklığıydı.

Bir hüzün var içimde, ne güneşin doğuşuyla ne de geceyi beklemekle geçer,
O eski günlerdeki umutlar, şimdi nehirdeki kaybolmuş taşlar gibi,
Beni hep geçmişe çağıran, bir yabancı gibi, bir hayalet gibi,
Her an gözlerim de, gidişin sesini duyar, her yolda bir iz bırakarak kaybolur.

Bir zamanlar kucakladığım anılar, şimdi en soğuk rüzgarlarla savrulur,
Düşlerim, bir zamanlar sıcak, şimdi soğuk toprakta sararmış,
Belki de bu yüzden her hatırladığımda, kalbim biraz daha sıkışır,
Bir başka bahara umut bırakmamış, yaşanmış zamanların sonu.

Ne kalır geriye, ne de sorulara yanıtlar;
Sonsuz bir yol, bilinmez bir gece, içinde kaybolduğum,
Ve bir dalda kurumuş, geçmişin hatıralarına asılı kalmış
Bir yaprağın düşüşü gibi, sessizce ama hep derin izler bırakır...