Sevgili Cavit Tebrizli’ ye ithafen
O gözlerde, o bakışlarda
Bir hüzün var…
Manası derin.
Öyle ki mesken tutmuş
Yıllara asi…
Kim bilir, kim bilir
O hüzün
O gözlere
Hangi elemli girdaplardan süzülmüş?
O gözlere sürme yerine
Nasıl da yaralanmışlığın hüznü çekilmiş.
Kim bilir, gönül yolunu kaç kez
Kaç soyguncu kesmiş,
Kim bilir inci, mercan, sedef cevheri
Kaç kez yağmalanmış?
Kim bilir, şimal rüzgarları, fırtınalar
İtimat yurdunu kaç kez yıkmış?
Aman vermez riyaların
Yorgun hüznü
O bakışlara nasıl da yerleşmiş.
Kim bilir, gülistan bağı nasıl da talan edilmiş?
Bahar dalları gibi açsa da zaman zaman
Erguvanların hüznü
O bakışlarda nasıl da çiçeklenmiş.
O gözler
O bakışlar
O hüzün
Kim bilir daha neler anlatır?
Belki de anlatmaz hiçbir şey kim bilir…
Ama, ama o hüzün
Sıyrılıp güneş yüzlü gülüşlerden
Kaldırtmak istercesine
Gönül mahzenindeki esrar perdesini
Tüm çehrede gezinir
Yanıp sönen yıldız misali.
Kayıt Tarihi : 8.7.2010 17:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!