Koyuyor yokluğun sonradan sonradan böyle olacağını da biliyordum aslında
Tutuyor çocukluğum zaman zaman bir ağlamaklı oluyorum böyle her defasında
Boyuyor ayrılık günü geceyi kapkara dalgalara başka renk yok ki fırçasında
Doyuyor ruhum acıya kan çanağı gözlerimin doldurduğu bir hüzün sofrasında
Kesiyor umudumu biraz daha her geçen saat sanki usta bir cerrah edasıyla
Deniyor yüreğim her yolu ama olmuyor ne yapsam dolmuyor yerin bir başkasıyla
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta