Satıp tası tarağı, ne kaldıysa bir gün elimde,
Koştum yoluna, kucakla bizi diye İstanbul.
Zehra’m yaşına basmadan ansızın öldü de,
Diğerleri yaşasın, sana sığınmıştım İstanbul…
Yüksek beton yığınlarının hemen ortasında,
Sıkıştık işte, ne zamandır bir gecekonduda,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
