Sen gittin!
Çorak yağmurların çatlayan dudaklarına
Hüzünlü bir şarkı gibi bırakarak beni.
Barınaksız,azıksız bir bedevi gibiyim.
Sen yeşil bir vaha,
Ben yangın bir sahra olurum
Düşlerimin ortasında.
Sen gittin!
Yelesini rüzgara savuran taylar
Nasılsa öyle...usulca.
Gözlerimde kan sarnıçları açarak
Ve ölümden korkar gibi benden kaçarak gittin.
Tefrik edilmiş bir dosyanın
Firari serencamı korkularım.
Bir intihar sevdalısının biyografisini yazar gibi
Yazsınlar beni...vasiyetimdir.
Tersyüz edilmiş bir hikayenin
Ruhunu saklıyorum.
Herkes maviliklere kanatlanırken
Ben kahır erbabı,
Hüzünden kavruluyorum...
Kayıt Tarihi : 8.4.2008 20:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yelesini rüzgara savuran taylar
Nasılsa öyle...usulca.
Gözlerimde kan sarnıçları açarak
Ve ölümden korkar gibi benden kaçarak gittin.
[özgürlüğe kanat açmak gibi,usulca bilmeden,düşünmeden ardına bakmadan........hüzünlü şiirinizi,yüreğinizi paylaşıyorum.]
TÜM YORUMLAR (1)