Aylardan mayıstı, günlerden acı…
Gece, merhamet sağıyordu gül yüzlü dolunaydan
Umutlar, yürek denizlerindeki buzdağının suda kalan yüzü kadardı
Akşamın kucağında sabahın düşleri boy atmakta…
Herkes kendi masalıyla kendini uyutmakta…
Bahar, acıyı öğütmekte gönül değirmenlerinde…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var