Bir Hüznün Selası
Yokluğunun ilk sabahına sadece ruhum uyandı.
Kol saatim durmuş,duvar saati tersine dönüyordu.
Belli ki gün ağarmıştı,güneş haddinden fazla sıcaktı.
Avizelere kimse dokunmamış,
Geceden kalma yanıyordu,tüm evin ışıkları.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




yüreğine sağlık dostum tam puan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta