Ne gül kokusu kalmış, ne de bülbül figânı,
Bahçede kurumuş gül, acep nerde bağbanı?
Târumar olmuş gülşen, dökülmüş hep yapraklar,
Esmiş yel, heder etmiş, kırmış ince fidanı...
Hıçkırıklı dallara sonbahar sisi inmiş,
Kuytu, loş saçaklara dertli serçeler sinmiş,
Şarkılar fısıldayan rüzgarın sesi dinmiş,
Görünmez karaltılar sarmış ıssız ormanı...
Bir hüznün külleri var, uçuşan bulutlarda,
Neden kaybolmuş gitmiş, sevgiler, umutlar da?
Bir aşk rüyası saklı, kırılmış kanatlarda,
Alıp götürmüş keder, dizlerdeki dermanı...
Halenur Kor
Halenur KorKayıt Tarihi : 16.3.2007 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül bahçesine hazan vurunca, ne çiçek kalıyor, ne de ağaç dalında yaprak,
ne gözlerde fer, ne de dizlerde derman...
Hüznün külleri çok güzeldi kutlarım sevgiler...
Bülbüllerin figanı olmasa da, rüzgâr söylemese de şarkıları. hepsinin sesi duyulabiliyor, elinizden akan güzelliklerle süslü dizelerinizde.
Güzzel şiirinizi ve onun kaynağı olan güzel yüreğinizi gönülden kutluyorum,
Sevgimle, saygımla,
Ünal Beşkese
tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)