bir hüznün hatırası sanki bende kalanlar!
belkide imkansızlıgındır bende kalan!
belkide gülmeyen yüzünün acısıdır bende kalan!
belkide sensizligin hüznüdür bende kalan! ! !
beni sensiz yürüdügüm sokaklara sor?
beni sensiz oturdugum kaldırımlara sor?
beni sensiz kalan yüregime sor?
beni senin için kanayan kalbime sor?
seni kıyılara vuran dalgalara anlattım;
seni kuşlara anlattım;
seni insanlara anlattım;
seni ciceklere anlattım;
ben hiç bu kadar aglamadım!
ben hiç bu kadar üzülmedim!
ben hic kimseyi bu kadar sevmedim!
ben hic kimse için siirler yazmadım,
sana yazdıgım gibi! ! ! ! !
sen hiç sensiz kaldın mı?
sen hiç beni dinledin mi?
sen hiç bu kadar sevdin mi?
sen hiç bu kadar sevildin mi?
belkide bende kalan senin hüznündür,
belkide ellerimde olan kelepçelerin acısıdır
suratımdak hüzün! ! ! !
sen leyla oldun benim için eyledin beni mecnun
cagırsaydın beni delerdim dagları
yinede gelirdim yanına
gelirdim yanına........
ve simdi ben gidiyorum
sana sadece hoscakal hoscakal diyorummmmmm.........
Kayıt Tarihi : 19.12.2008 23:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!