Bir Hüznü Taşıdım Şiiri - Hakan Eraslan

bir hüznü taşıdım, yıllar boyunca
kendime yaban oldum hesapta yokken
karanlıkta yıldızım gönle kayınca
bir lokma ekmeğe muhtaçtım tokken

bir hüznü taşıdım, gül sayfasına
mısralarda dost aradım, şiirde özü
imrendim pencereden göl tayfasına
bir asır düşündüm aranan sözü

bir hüznü taşıdım, kalemim kırık
ezgi havasında maziye saygı
iki katlı evimin temeli yıkık
bu yüzden taşıyorum gizemli kaygı

bir hüznü taşıdım, gölge peşinde
çiğ tanesi düşürdüm eldeki taşla
seni aramışım meğer kendi eşinde
gözümde yaş ve de eğik bir başla