Bir Hücrede Can Şiiri - Fesih Sakçak

BİR HÜCREDE CAN

Sevdamız, ateşten bir ata binmişti
Meryem ananın yüreğinde
Bir yıldız gibi aydınlatıyordu
İnsanın bedenini.

Ağladılar;

bütün analar,
kadınlar,
tanrıçalar.

Gözyaşlarında boğuldular acıdan
Yıldızlar düştü toprağa
Yas tuttu gökyüzü
Matemimiz on gün, on gece değil,
On bin yıl sürdü.

Meşe filizlenmez oldu, güller soldu,
Umut can çekişti, hilali verimde…
Destanlar artık ayrılığa sallandı
Dengbej’lerin ağzında, bakireliğimizle
Gizlediler kendi kirli yüzlerini erkekler

Adımızı;
önce Jin,
sonra Xezal,
sonrada felek koydular.

Eridi sevdamız gün gün, yıl yıl, asır asır.
Bir hücrede can bir canda hücre
Bir can ve hücrede
Jiyan oluncaya dek.