Sonra gittin,
Bir hoşçakal bile demeden
Kaldım düştüğüm kuyularda
Keşke bir yaprak olsaydı hasretin
Düşseydi avuçlarıma
Yağmur oldum; ağladım
Ayıpladı göğün mavilikleri gözlerimi
Düşen her yaprağın sancısı bende kaldı
Uyandım, uyandım
Yalnızlığımı omzuna koydum
Ellerin dudaklarımda gül olup açarken
Sesindi büyüyen gözyaşlarımda
Sesini özledim bir de nefesini
Keşke gölgeleri giyinen bir yaprak olaydım…
Kayıt Tarihi : 28.7.2025 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!