Bir Hoş Bakış Şiiri - Sude Yaren Koçak

Karanlık bir gece ve karamsarlık benimle,
Tam da kapkara bulutlar çökmüşken üzerimize,
Upuzun bir yol ve yol arkadaşımız endişe,
Neyin telaşıdır ki yer insanı öylece…

Bilinmezlik dolaşıyor damarlarımda-ki hangisinde
bilmem-
Bu esaret, bu kaygı, bu sıkıntı… Nerden?
Sonun var biliyorsun.Gücün, aklın da sınırlı.
Peki ya bu hayattan beklentilerindeki yücelik neyden?

Padişah , Han, Hükümdar… Her biri bu dünyadan usulca ayrıldılar.
Kimine yüz nefes ömrü verilmiş kimine ise milyonlar
Üzerlerinde yakasız gömlek, bir sela , belki dua ile
Ebedi dünyaya doğru, hepsi yekten yol aldılar

Sen de gideceksin bu ısrara ne hacet!
Nedir bu dünyaya verdiğin bunca emek?
Kurduğun hayallerin, duan bile bu dünyaya
Misafir gittiği yerde kalıcı olmaz hatırla

Hırs gözünü bürümüş, çehrende sonsuz ciddiyet
Her halinden de belli verdiğin ehemmiyet
Bir kahkaha , bir hoş bakış , az da şükür
İnan ey dostum senin reçeten budur

Herkes bu gemiye bindi ey karamsar!
Bu gemiyi yalnızca senin ona esaretin sarsar.
Dünya denen mekana her insan merak salar.
Ancak yalnız ahmaklar ömrünü bu dünyaya adar…