Aylar sonra bir salıncak kenarında duymuşum sesini
Aylar sonra, aynı kaldırımları adımlamışız
Kokun karlar altında baharı bekleyen bir kuş masumiyeti
Yine bir hal olmuş gönlüme...
Papuçların toz bırakmaz sokaklarımda
Yıllarını vermişsin bir beyaz önlüğe
Önlüğünün yakasına nakşedilmiş güller
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta