"Hava sıcak olduğunda geceler daha sessiz oluyor."
İşte bunlar ölmeden önce söylediğim son sözlerdi. Sonra ensemde bir metalin soğukluğunu ve sırtımda kanın sıcaklığını hissettim. Metal boynumun diğer tarafından çıkıp başımı sepete düşürmeden önceyse bütün yazarlara saygı duydum.
Ölümü bu zamana kadar kaleme alan herkes, şaşırtıcı derecede isabetli şekilde tarif etmişti. Bir anda parmak uçlarından başlayarak tüm vücudun irkiliyor ve cildin yanmaya başlıyordu. Bu, soğuyan tenin ve havadaki sıcaklık arasındaki farkın arttığını gösteriyordu. Soğuyor, fakat yanıyordun.
Ancak bütün bu şair ve yazarlar, ölümü ne kadar iyi tasvir ederlerse etsinler, öncesini anlatmakta bir o kadar beceriksizdirler. Çünkü ölümün beklenmedik bir şey olması, onlar için yeterince dramatik değildir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta