İç İçe Düşler Şiiri - Yorumlar

Çok çarpıcı sözcüklerle bezeli sarsıcı mısraları barındıran etkileyici bir şiir okudum tebrikler kıymetli Bülent hocam. Saygılar üstadım

Yürek sesinizi kutlarım üstat. Dopdolu bir yürekten umutsuzlukların arasından , umut ışığına doğru yol arayan duygu dolu yürek kaleminizden, umutsuzluğun umuda dönüşünü satırlara ilmek ilmek işlenişini okudum. Kaleminiz daim olsun. Saygılar

Yaralarım gibi sökün et gel
Gel tut ellerimden, bırakma
Şafakları fısılda kulaklarıma
Kahpe pusularda yorgunuz

Bunca karanlık tablodan bir umut ışığı, şafağın söküşünü görme dileğimle..Çok uzadı bu karanlık.. kutluyorum yürekten Sevgili Hocam..

anlamlı güzel bir şiir tebrikler bülent bey

Şiir , edebiyatımızın en güzel sanat dalıdır. "iç içe düşler " duygularla anlatılan düşünceler topluluğu.
***** Karanlıkta eşkaller gizlenmekte
Bir yarısı eksik düşlere sürgünüz
Rüzgarları dinle neler söylemekte
Çapraz ateşlerdeyiz, vurgunuz!
*****beğeni ile okudum. şiirdeki mesafe çok güzel.şiirde şairimizin kendisini buluyorum. kutluyorum. selam olsun.

Bu güzel dizeler için yürekten kutlarım,tam puan ile sayfamda.

Hayat çektirirken bize onmaz çile
Başımıza dertler almışız bile bile
Suratımıza inen her tokat, her sille
Kara cehalet içinde boğulmuşuz...

Ellerine sağlık dost. Günümüzün karamsarlığı başarıyla işlenmiş.
Kutluyorum. Sevgilerimle... ++

"Kalbe tünemiş dertten yılgınız
Canhıraş hallerdeyiz, durgunuz...."

Şiirin bütününü en güzel anlatan dizeler bence... Hele son dizenin içindeki çelişki, toplumsal ve kişisel çöküş durumumuzu çok güzel anlatıyor...

Koşmanın çok başarılı bir çalışması... konu bütünlüğüyle de okuyucu da iz bırakacak bir şiir...

Toplumsal dokudan payını alan ve hırpalanan özel duygular sosyal- özel harmanlamasıyla çok başarılı bir şekilde işlenmiş şiirde... Kutlarım Bülent Bey....

Daha nicelerine.... Saygılarımla....

Ey sevgili;
Bilmiyorum mu sanırsın?

Ya da;
Bir sana mı dokundu sandın
O acının, ateşin elleri…

Yokmuş işte sensiz,
Ne güneşin, ne de renklerin dili!

Hasretin ayazı beni vururken,
Kavuşmaların meltemi mi okşar,
O hiç bilmediğim yerlerde, tenini?

Burnumda tüten,
O sesinin sıcaklığındaki, sessizliğin
İçime dokunan o soğukluğun nefesisin!

Biçare ve
Korunamayacağımı bile bile
Kaderin örtüsünü çekiyorum,
Gecelerce üstüme!

Hüzünlere sarılıyorum,
Ateşi yok, ısınamıyorum!

Adım yalnızlık!
Adım hüzün!
Adım, adından başka bir şey
Değil ki artık!

Artık,
Adım adında başka bir şey!
İşte bu yüzden ben,
Hep kül kokulu şiirler yazıyorum sana!

Hiçbir dizem, uymuyor ki birbirin
Ne kafiyem var, ne de uyağım!
Ben sensiz, yüreksizim
Kokmuyorum gül gibi,
Hep o yanık ve kül kokusu!

Ben her gece,
Sana dönünceye
Kendimden geçinceye kadar
Ağlamalıyım!

A ölüm!
B ölüm!
C ölüm!
Ne faydası var artık bu şıkların,
Ben hep,
Ya hepsiyim,
Ya da hiçbiri!

Aslında ben,
Tek bir yanlışımın,
Tüm doğrularımı götürdüğü
Yüreksizin biriyim!

Her şekilde düşüyorum gönlünden!
Her şekilde, götürüyor yanlış işaretlediklerim benden!

Ben ki;
Öznesi hep gizli,
O yüklemi en ağır olan cümleler peşindeyim!

İsmine vuran harfleri cümleleştirmeye kalksam;
Kalemlerim kırık ve bitik,
Satırlar dar, sayfalar az gelir!

Ve ben,
Alıp başımı, çekip gitmek isterim!
Geri dönüşü olmayan, gidişler tutturmak isterim!

Ey sevgili;
Bak yine, sükûtuma yakışacak,
Cümlelerimin peşindeyim!

Her gece, kalbime değiyor kalemim,
Her gece, kanımı mürekkep edip yazıyorum sana!
Ve ben her gece,
En çok kanayan yerimden acıyorum!

Tuz basmalı,
Dağlamalıyım en köründen!
Kendinden geçene kadar ağlatmalı,
Sensizlikten biçtiğim,
O yalnızlık kumaşıyla,
Yamamalıyım yüreğimi!

Susma!
Hadi biraz yürekli ol, sende!
Söyle;
Nereye götürür,
Daha kaç nefes aldırır bu yalnızlık?

Oysa ben;
Gözleri dolu dolu yüzüme bakan o adamı,
Ruhumda hissetmek istemiştim, sadece!
Sadece seni, ey sevgili,
Sadece seni, cümle cümle…

Tüm satırlarımda,
Sana varmak için yoldaştım kelimelerle,
Menzili sana ayarlanmış,
Nice yürek vurgusu olsun istedim, cümlelerim!
Artık, hangi tarafa dönse kalbim,
Çıkış yok!
Hep yanılgı!

Düğümler,
En çözülesi yerde körleşiyor bana!
Hele ki çözümlerle, hiç aram yok!

Gelmesin kimse!
Gelmesin yanıma!
Tek kişilik yalnızlıklar çekmeye,
Alıştım nasıl olsa!
O yalnızlık denen şey de,
Tek kişilik değil midir, nasıl olsa!

Hep arkama saklıyorum,
Düş artığı yalnızlığımı!
Şimdi;
Sözün ağıtı cümlelerim, beni bekler!
Gözyaşımı silecek mendil arasa da kelimeler!

Oradan bari anla beni!
Elleme dur!
İnan yaram çok derin!
İçime batıyor bu sevda,
Seni içimden çıkaracak, yok mu?

Öyle bir cümle yazılsın ki, senin adına
Bir gölge gibi süzülüp içimden,
Ak başka başka diyarlara… 09.04.’08




Vurgunuz ya!
Mesafelere vurgunuz önce!
Sonra düşlere, o düşlere düşmeye vurgunuz!

Günü sisli, gecesi hep puslu, bir kurt masalı olmalı mı bu...
Hani o; Bozkurt ve Asena'sının hiç kavuşamadığı... Ama hiç de ayrılamadığı...
Defalarca öldürülsen de, ölememek gibi, bir şey değil mi bu?

Yüreğine sağlık, ömrüne bereket, pak yürekli Bülent Bey, Değerli Dost...

Nicelerine inşaAllah...

Her daim;
Sevgim, saygım ve fiddareyn saadetler duamla...

Günümüz acı tablosunu seyrettirdi dizeleriniz Sn:Baysal,duyarlı yüreğinizi kutluyorum.Sonsuz saygımla