Bir Hikâye 9 Şiiri - Selahattin Aydemir

Cuma Çavuş ile topal Kasım
önce idiler hısım
sonra oldular hasım
demeyin, ne var bunda ne olası?

Var ki bir şey burada andık
düşman düşmandır bunu anladık
ammaaa ki
mert olası!

O gün Cuma Çavuş, vurmak için Topal'ı
çıktı evinden
gözledi ki kapısını
çıkınca alnından vurası

on dakika geçti duramadı
hala Topal'ı vuramadı
yaklaşıp camın dibine
kulak kesildi içeriye

Yenice hamam etmişti Topal Kasım
pencere önünde kurunuyordu
ne konuşsalar duyuluyordu
karısı 'çekil camdan herif' diyordu
'yoksa Cuma Cavuş seni öldüresi'

'Dur orda' dedi Topal Kasım
'Tamam Cuma Çavuş düşmanım
lâkin merttir hanım!
böyle silahsız birini asla vurmayası'

Pencere dibinde bunları duyan Cuma Çavuştu
hemen oradan savuştu
tezden evine kavuştu
kendinden utanası

gün oldu ertesi
şaşırttı herkesi
dar kıldı namazı
gördü ki açıktı Topal'ın kahvesi

Daldı birden içeri
Topal'ın avanesi silahları çekeri
barış için geldim der kolları açarı
bir anda düşmanlığı bitiresi

1978 de Emekli sandığında iken Sururi Asan kardeşimin anlattığı bir gerçek hadisedir. Fakat isimleri unuttuğum için gerçek değildir. 'Kolay mı Uçamıyorum Demesi' adlı kitkabımda da 139 ncu sayfada şöyle not düştüm. Bilen duyan olayın gerçek kişilerini tarafıma bildirilirse düzeltmekten büyük gurur duyarım.