Bir Hikaye Şiiri - Serkan Yıldırımoğlu

Sana ilk defa anlatıyorum
O deva bulmaz derdimin sahibini
Ve ilk defa döküyorum kaleme
Onmaz ve son bulmaz hikayemi

Soğuk değildi hava kampüsde
Elleri titriyordu ama nedense
İlk defa konuştum onunla
Ellerinin titremesi sadece bahane

Konuşurken gözlerim titriyordu
Onun ise sadece elleri
Yüreğim titriyordu anlarsınya
Onun ise sadece sözleri
Derdi basit bir vize sınavı
Anlattım işte; yetebildiğimce
Rahatlamıştı, sınavı iyi geçmiş
Teşekkür için bir çay ile geldi
Çaya yok denilmez! Birde cigara
Keyfim yerine geldi o gelince
O soruyordu, ben anlatıyordum
Ben her şeyi çok iyi biliyordum
Diliyordu beni, ben onu seyrediyordum
Akşamlar akşamları kovaladı
Onu kendime alıştırıyordum
Hatta evden bile çıkarabiliyordum
Anneye küçük yalanlar
En mahsumundan, ders diye
Ben zaten onu –çok- seviyordum

O bana hep arkadaş gibi yaklaştı
Farklı değildi sadece gönlü ıraktı
Benim kalbim hep o diye attı
Söyleyince iki üç gün ayrı kalıyordu
Sonra iki damla göz yaşı ile geliyordu
Onunkisi sadece bir alışkanlıktı

Kabul etti sevmeyi, anlamayı
Naz yaptım, inanmazsın ağladım
Süre geldi hayat böyle devam etti
Tamı tamamına bir yıl bir ay yaşadım

Sonra okuldan ayrı kaldım
Ondan uzaklarda yaşadım
Gönlümden bir an olsun ayırmadım
Ölümün en acı çığlığını attım
Acı veriyordum ona ayrılıkla
Ben buna katlanamadım
Ve apansız bir akşam ayrıldım

Kahrettim hayata yaşamadım
Ölümü hak ettim, ağladım
Hastalandım, inanma tırlattım
Altı ay ayakta bile duramadım
Düzelince gittim yanına af dilenmeye
Her ne kadar affa layık olmasam bile
Anla işte başka biri vardı gönlünde
Yeminler unutulurmuş kısacık süre

Tamam dedim, yeter dedim
İlaçlarımı bıraktım, derlendim
Her gece birkaç şişe devirdim
Alkolik oldum, kimse bilmedi
Bilenlerde sormadı neden içtiğimi
Söylediğim türküleri Hayri Dayı dinledi
Hayri Dayının yeriydi meyhanenin adı
Oda her gece benimle içerdi

Kader çıkarıyor ya herkese
Bir nur yüzlüde çıkardı bize
Bıraktım Hayri Dayıyı köşesine
Ben ben oldum o günden bu güne
Sana geldi dertlerim dayandı
Hiç kimseye yazmadım bu hikayeyi
Yazamazdım belki okur anlardı
Hep bekledim bir telefon çalışını
Bir mektubu, bir selamını
Olmadı be canı sağ olsun dedim
Kendime acıdım, hep kendime
İnsan yapar mı bunu kendi kendine

O günden sonra hiç sevdalanmadım
Diyorum ya sadece aşkı yaşadım
Yüküme bir ortak aradım
Offf be bir hikaye, bir masal
Ben onsuzken bunca yıl
Elsiz ayaksız ve kör yaşadım

06.12.2004