Bir Hiçin Hikayesi Şiiri - Mahmut Cantekin

Aslında bir hiçti,
Peşindeki sürünün pençesi,
Pervasızlaştırdı,
Soktu havalara…

Temelsiz efendilik biçti,
Çürük kumaşından,
Düdük kamışından,
Kendi kendine…

Baştanbaşa suçtu,
Kul buldu halkalı,
Çul giydi markalı,
Otlandı kimsesizin tarladan…

Haramın suyunu içti,
Kalktı burnu Everest tepesine,
Âşık oldu cırtlak sesine,
Güçsüzü sinek gördü…

Kanatsız uçtu,
Sahte şakşak sesiyle,
Uzadı dili otoban gibi,
Oynadı ensesiyle…

Daimi saltanat güçtü,
Kullar sıkıldı halkadan,
Saldırdılar önden arkadan,
Sonu hüsranla bitti…