İnsan en üstün varlıktı ama
Kendini hep aşağılık bir duruma düşürdü
Altı üstü üç gün yaşayıp göçecektik
Neden kulları bu kadar küstürdü.
Yalnızlık mı sardı beni bilmem
İçimde beni yiyen bir korku
Nasıl bir yalnızlıktan korkuyor bu beden
Nefsani bir aşkın yüzünden mi
Rabbimin beni terk etmesinden mi?
Cahil bir adama laf anlatmak gibiydi seni sevmek
Bir duvardan farksızken gönlüme çiçek açtıran bir huzurun vardı.
Ama olmazdı
Şiirlerimi anlamaya çalışmadın, hüznümü görmedin, oysa sende şairdin.
Şiir dediğin duyguların dışa vurumu değil miydi zaten.
Ben duygularımı sana açarken sen boş bir yazı okur gibiydin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!