Bir Hiç Şiirleri - Şair Bir Hiç

Hep beni andım bunca zaman
Sanki bu beden benmiş gibi
Harcadım bendeki beni
Bir olduğumu bilmeden
Benim sandım karşıma çıkan her bir kalbi
Bendeki beni sendeki beni

Sensiz geçen bir ömür kabustur Rabbim
Fani güzelliklerin peşinde ömür çürütmek ne büyük kayıptır!
Midesini dünya nimetiyle doldurup en ufak çalkantıda kusunca şükürsüzlük etmek ne büyük aptallıktır,
Dünya nimetlerinin kendini zehirlediğini fark etmeyip Rabbine küsen kişi ne büyük cahildir!
Oysa bilseydi Rabbini ne zehirlenirdi ne zehrin panzehirini gözden kaçırırdı.

Bir tohum idim, dalımı kaybettim.
Toprak oldum filizlenip yeşerdim.

İnsan en üstün varlıktı ama
Kendini hep aşağılık bir duruma düşürdü
Altı üstü üç gün yaşayıp göçecektik
Neden kulları bu kadar küstürdü.

Yalnızlık mı sardı beni bilmem
İçimde beni yiyen bir korku
Nasıl bir yalnızlıktan korkuyor bu beden
Nefsani bir aşkın yüzünden mi
Rabbimin beni terk etmesinden mi?

Cahil bir adama laf anlatmak gibiydi seni sevmek
Bir duvardan farksızken gönlüme çiçek açtıran bir huzurun vardı.
Ama olmazdı
Şiirlerimi anlamaya çalışmadın, hüznümü görmedin, oysa sende şairdin.
Şiir dediğin duyguların dışa vurumu değil miydi zaten.
Ben duygularımı sana açarken sen boş bir yazı okur gibiydin.