Duygular olmadan şiir sadece bir kaç söz öbeğinden ibarettir.
Duygular olmadan insan sadece bir cesetten ibarettir.
Kalpse duygulara yön veren bir pusuladır, aksi takdirde sadece kan pompolayan bir organdır.
Dilse bir araçtır, yoksa duygular olmadan konuşmak sadece boş bir lakırtıdır.
Duygular insanı insan yapan olgulardır.
Duygular yoksa hayat sizi yaşıyorum sandırır.
Bizler övünürken ben ben diye
Birileri demişler
emanettir bu can
Yaşam ne haddime
Var mıdır cesaretin
dönmeye divaneye
Sırtlandım her bir yükü
Bana hafiftir diye diye
Meğerse ezilip kalmışım
Şimdi bırakma vakti, gemiye yüklerimi
Denize düşüp kaybolur belki
Rahmet denizi geniştir ya
En güç iş nedir diye sorsalar;
Duyguları anlamak ve yön vermektir,
Binlerce his ve karmaşanın içinde
Hangisi sana ait bulmayı başarabilmektir.
Kafeste bir kuş kadar özgür
Evim sanarmışım bu kuytuyu
Bilmezmişim huzur yok bu diyarda
Hükümlü bir köleyim dünya pazarında.
Evet gelişti teknoloji,
Gelişti insanların zihni!
Öncelerde cahil denilen topluma
Şimdilerde cani dendi.
Gelişti akıllar,
Nasıl da aydınlatır
Bunca göğü bir ışık
Şöyle kafanı kaldırıp bakınca
Görüyorsun ki yer gök ona âşık.
Sana ışık.
Ne zormuş sevgiyi istemek
Hiç bilmediğin o duyguyu dilenmek
Çevrende her şeyde onu aramak
Ama içindekine kör olmak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!