Bazen kelimeler yetmez,
Yaşadıklarımızı anlatmaya
Gözler anlatmaya çalışır,
İçindeki yangınları.
Kim bilir kaç yangın söndürülmüştür içinde,
Kaç umut sönmüştür.
Çekip, gidenlerin ardından,
Yalnızlık ustası olmuştur belki.
Denize dökeriz acılarımızı
Şiirde anlatırız yaşadıklarımızı
Sonbaharda dökülen yaprak gibidir yalnızlık.
Buğulanan cama adını yazmaktır yalnızlık.
Yağmurun sesine kulak verip
Yaşadıklarımızı unuturuz.
Ya da unutmaya çalışırız,
Yağmurda ıslandığımız günleri.
Zordur derler ayrılık acısı
Boş ver unutulur acıların
O unutmuştur çoktan seni
Ama sen kalbinden söküp atamamışsındır onu.
Unut diyor içimdeki ses
Bırak giden gitsin.
Değmezmiş meğer ardından ağlamaya,
Bir hiç uğruna kendini yakmaya…
Kayıt Tarihi : 10.6.2014 23:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!