Bir heves Uğruna Şiiri - Zeybek Necip

Allem kalem eder pis iblis,
İpotek kor iradene.
Ahiret yurduna toprak taşımak yerine;
Gözleriyle, elleriyle,
Kendi çukurunu dolduranlardan eder.
Ve ayaklarıyla, dilleriyle,
Ateşe atlayan heves kurbanlarından…
Uğraşır kadınıyla, eriyle,
Oynar aklıyla, ruhuyla, bedeniyle…
Değil iblisle yaşamak kader
Zevk ü sefa görünse de,
Keder verir iblis, sadece keder…

Nefsine esir insan naçar,
Yakalayacağından kaçar,
Kaçacak olduğunu yakalar…
Ve daima hesap tutar
İnsan hep şaşar!

Hakkıyla kulluk etmekse emel
Dinleme iblisten gazel,
Kirlenir en temiz amel,
Hayra uzanmaz bir daha o el.
Bir heves uğruna,
Sarsılır en sağlam temel!

Ah, okusa bir Kur’anı!
Rahmet diler, himmet diler…
Şerden, hayra döner diller!