Bir Helallik Çok Değil Şiiri - Ahmet Tığlı

Palmiyeler sabah serenatında
Güneşi içiyorlar kirpiklerinden
Ben karanlığın yalnız şehri
Sokaklarımda susmuş yıldız ışığı
Göletlerde ay'ın kocaman ayakları
Uzak sevdalaradır çağrışımları.
Senin derin ve sevdalı bakışların
Yatağı kurumuş ırmakları doldurur
İçimde üşüyen güneş ışıkları
Çiçekler gibi solgun yazın yüzü
Gözlerimde nem,bulutsu özlem
Yağmurlarını susturdu yüreğimin.
Gizli bir ahdimiz var seninle
Kıraç toprakların yağmura özlemi
Ormanların rüzgâra sevdası
Denizlerin çalkantısı gibi
Suskunluğumuzun bitiminde
Yanardağların patlaması gibi...
Sağır sesler kadar acımasızdır susmak
Kan damarlarına yürür duygular
Gökyüzünün ağzı kadar açılır yürek
Yıldızların sessiz öpücüğünü kutsar
Ben konuşma yasaklı bir mahkûm
Duvarları yıkık depremzedeyim
Bu dizeler o depremin enkazı
Artçı depremlerin kış ayazı
Bu yürek onun yorgunluğu
Canını cehenneme gönderdiğin
Gel! ..ölüm meleği susturmadan
Gel! ..bir helalllik bu yüreğe çok değil...

Ahmet TIĞLI 4.9.2014 (Sevgi Merdivenleri)