Bir Haziran günüydü benden gidişin, düşüncede sebepsiz, yani lekesiz öylesine bir gidişti sanki!
Gidişinle açılan yar-ın ucunda bekledim, ellerini tekrar uzatabileceğin ihtimaliyle
Zaman acıydı, dertti yüreğime
Ölüm parmak uçlarımda nefes alırken, şuursuz direnişlerimdi ayakta tutan cansız bedenimi
Niye? Neden direndim?
Oysa…
Bir adım ötemde kalan masalsı hikayemiz getirecekti sonumu, biliyordum
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta