Bir haziran gecesi döneceğim
içimde üşümüş bir kaç damla umutla onları sana sunacağım ve al ellerine ısıt gözlerinle
Bir daha istemeyeceğim senden gözlerini
biliyorum beni görünce üşüyorsun bir daha bakmam söz olsun
Artık yol ayrımındayız
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta