Ey hasrete renk veren, karanlık!
Aydınlığı sinemde tutan varlık.
Gün, geceye dalınca, etraf çok darlık.
Sevdalı yürekte, an meselesi ayrılık.
Hangi tende tuval olmuş, ağlayan yalnızlık?
Ruhumda bir feryat, kem gözlerde arsızlık.
Gözlerinde gördüm, yüreğime batan bağlılık.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta