Bir Hayırsız Kulun ağlattı Beni

Yarab mukayyet ol benim aklıma
Bir hayırsız kulun ağlattı beni
Bir vefasız gelip girdi aklıma
Bir hayırsız kulun ağlattı beni

Gözlerimin yaşı sel olup aktı
Bir ateş misali içimi yaktı
Açtığı yarayı sarmadan kaçtı
Bir hayırsız kulun ağlattı beni.

İçim kan ağladı yüreğim yandı
Kalbim onu insan sandı inandı
İnsan kimliğinde kara yılandı
Bir hayırsız kulun ağlattı beni,

Saf gülüşlerine kandım inandım
Böyle devam eder hiç bitmez sandım
O beni kandırdı bende aldandım
Bir vefasız kulun ağlattı beni.

Şüphelere düştüm kendi aklımdan
İsteseydi can verirdim canımdan
Korkar oldum bütün canlı varlıktan
Bir hayırsız kulun mahvetti beni.

Üzüntüden gitti dizden dermanım
Bir suçum var belki ona inandım
O ağlattı bense sana yalvardım
Bir hayırsız kulun ağlattı beni

Ona gül demiştim gül çıkmadıki
Bana eziyetten hiç bıkmadıki
Kararttı ışığım hiç açmadıki
Bir hayırsız kulun ağlattı beni.