Ne fırtınalar gördü bu toprak
Nice yiğitlerin üstünü örttü
Kaç kez çatladı kahrından dudakları
Yılmadı
Karabasanlar basanda
Bir karasaban çalıştı gizlice
Özlem biledi sevgi biledi
Tutukluluğun bileyi taşında
Suyu umut pınarından
Demiri bilinç dağından bir keskin çelik
İtildikçe inancın güçlü ellerinde
Bir sabır eğesi işledi sessizce
Buluştu çilenin özsuyu tohumla
Acı döllendi, zaman demledi
Genleşti özlem, yeşerdi umut
Kırk yılanlar tutmuşken kapıları
İzin vermedi depremin
Sıyrıldı sancılı geceden
Taşındı sevi bağına beden
Bereketli omçaların en güçlüsüne verdi sırtını
Güneşe uzattı ellerini
Dindi ağrıları
Isındı yüreği
1982-GONCA
Kayıt Tarihi : 8.1.2003 22:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir 1982 yılında Gonca askeri Tutuk evinde başladı yazılmaya, hala yazılmaya devam ediyor.

Sayın Ali Bey;
Vatanın ve toprağın hayat hikayesidir bizim hayat hikayemiz. Ne canlarla ne bedeller ödenmiş karşılında karşılık ayrılmadan can verilmiş vatandır toprağımız bizim. Ve bu sebeple Anadolu bizimdir. Bu bedeli bizim gibi ödeyebilen olmayacağı içindir emanet ve sahipliğimiz. Kutlarım. Muhteşemdi.
Karabasanlar basanda
Bir karasaban çalıştı gizlice
Özlem biledi sevgi biledi
Tutukluluğun bileyi taşında
Suyu umut pınarından
Demiri bilinç dağından bir keskin çelik
İtildikçe inancın güçlü ellerinde
Bir sabır eğesi işledi sessizce
Buluştu çilenin özsuyu tohumla
Acı döllendi, zaman demlendi
Genleşti özlem, yeşerdi umut
umutsuz yŞm meyvesiz ağaç gibidir rüzgarda yaapraklarda gidince güz gününde çırılçığlaak kalırya umutsuz haytta böyledir acının yeniden döllenmesi umutun tükenmemiş olmasına bağlıdır
İzin vermedi depremin
Sıyrıldı sancılı geceden
Taşındı sevi bağına beden
Çok şık bir serüvendi...Kutluyor,saygılar sunuyorum...
TÜM YORUMLAR (7)