Bir Hayatın Bitişi Şiiri - Tunç Kuyucu

Gül kurusu bakışlara bürünmüş,
Sevecenliğini çoktan yitrmiş,
Toz pembe düşleri...
Karanlık girdaplarda,görünmez ufuklarda kalmış

Ellerinde küllenmiş hatıralar,
Bir burukluk,bir belirgin yorgunluk
Hayalperest düşselliği,
Adımını atmış gelecek yarınlara,
Buna ne inanmış,nede inanır gib olmuş
Yağmurlarda yağmıyor artık ömrünün mevsimlerinde
Kuraklığı...
Derin derin belli oluyor yüzünde
Kalbindeki çatlamış tarlalar.
Bir rüzgarın uğultusuyla,toz duman oluyor
Ölüm korkusuna tutsak uçuklamış dudakları
Mırıldanıyor tizli tizli
Tozlanmış eski radyosunda;
Gençliğinin şarkısı çalıyor
Sonra dolu dolu oluyor gözleri,

Beyninin kafesinden kurtulan anılarla
Son kez nefesini çekiyor; derin derin
Dünlerin kızgın güneşi,
Buharlaştırıyor yaşam suyunu

Bir yok oluş çizgisi,
Beliriyor göz kapaklarında
Dünleri ve hayalleriyle gömülüyor,
Ertesi sabah kara topraklara...

1994