Normalin aksine hep sıcaktı bugün
Gitmekteydi insanlar evlerine,
Mutluluğu ve hüznü yaşıyorlardı.
Nispet edercesine bakıyorlardı
Gülücükler; hançer edasıyla saplanıyordu;
Yüreklere...
Kalplere gömülen hüzün;
Hançer yarasıyla göz yaşı olarak dönüyordu dünyaya.
Ben ise;
Göz yaşlarımı damarlarımda dolaştırıp bekliyordum
Bir sonraki günü, yarını, yarınları...
Ümitle baktığım çoğu insanın gidişini, dünden bıktığı yarınlarını
sürüden ayrılmış yaralı bir kuş gibi izliyordum,
Dostlarımın yerini geceye bırakan günün alacakaranlığında.
Tek başıma...
Kayıt Tarihi : 30.1.2002 04:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!