Bir Hayat Misali Şiiri - Enis Özel

Bir horoz ötüyor gecenin karanlığında
Mahmur gözlü nene uyanıyor
Nasırlı elleri yorgun vücuduyla
Yüzünü yıkıyor avluda usulca

Şöyle bir bakınıyor geceden geceden
Geçmemişti henüz dünün yorgunluğu
Bütün vücudunda ellerinde ayaklarında
Duruyordu henüz dinmemişti, ağrıları sızıları

Yorgun argın elleri titreye titreye
Giyiniverdi orada durduğu yerde
Gözü takıldı bir an.., bir asır yaşta ki aynaya
Ne günler gelip geçmişti hayatından

Çizgi ile dolmuştu alnı ve yüzü
O tatlı gülümsemeler neredeler
O al al pembe pembe olmuş yanaklar
Ne yazık ki onlarda göçüp gittiler

Şüpheliydi; Kimdi O bir zamanlar
Dağlarda sürüsünü otlayıp
Şen şakrak türküler söyleyip
Oynayan, zıplayan, kuzuları kovalayan

Dayadı kolunu kapıya doğru, çıkmak için dışarı
Kalmamıştı takâtı, dermanı, gücü
Heyhat… Bir zamanlar nasılda koşuşurdu
Emektar fino bile tutamazdı onu

Ta nerelerden nerelere gelmişti
Daha düne kadar dağlarda keçilere aman vermeyen
Haylaz çocuk misali
Nasıl oldu da birden üç ayağa düştü

Şüpheliydi bu yaşlı bedenin
Bir karakışı daha alt etmesi
Her an hakkın rahmetine erişmesi
İşten bile değıldi...