Bir Hayat Hikayesinden(xııı)

Yüzünün nazlı Ben’i
Sahte bir gülücükle mühürledi
Ümitsiz yüreğini.

Göz ucuyla son gördüğü
Hızla akıp giden film şeridiyle yarışan
Sesi yürekleri dağlayan billur suydu.

Fidanlarının hasretiyle tutunduğu
Umutlarına gebe vefalı günleri
Uğurlarken kasvetli anında
Kalmak için umarsızca direndi
Dövdü dalgaları
İşe yaramaz kolları.

Köprüdeki parlak gölgeydi artık
Gönüllerde anılmaya razı
Ama gerçek
Ama soluksuz bir siluet
Ebedi ışığın ırmağa yansıttığı.

Bırak özgürlüğünü onurlandırsın
Ömrünün buruk şarkısı
“Seni uzaktan sevmek
Aşkların en güzeli.”