Kanatlandı ızdırap düşünce kar tanesi,
Yaktı sevda düşünü ayrılık düşüncesi.
Revnak gök kuşağını, geçince tüm umutlar,
Seraba dönüştü, bir aşk viranhanesi.
Tenhalara gömüldü, tüm kimliksiz ölümler,
Adem oldu onlarla,yasaklı düşünceler.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta