Kanatlandı ızdırap düşünce kar tanesi,
Yaktı sevda düşünü ayrılık düşüncesi.
Revnak gök kuşağını, geçince tüm umutlar,
Seraba dönüştü, bir aşk viranhanesi.
Tenhalara gömüldü, tüm kimliksiz ölümler,
Adem oldu onlarla,yasaklı düşünceler.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta