Saklamalıydım içimdeki çığlıkları! ! ! kendi heybetiyle kalmalıydı, yüreğimin arşa vurulmamış sevdası…
Bir kuş misali kanatlarını açmalıydı! ! ! gözlerimdeki umut perdeleri aralanmalıydı, ruhumun işleyen basamaklarında…
Bir el dokunmalıydı! ! ! ağlayan yüreğimin ezgisine, durdurmalıydı içimden akıp giden isyanımın coşkusunu…
Bir ses yankılanmalıydı! ! ! sevdamın kurulu olduğu krallıkta, en şaşalı gösteri içinde noktalanmalıydı, sahnemin son perdesi…
Yeşil çayırlar üzerinde uzanmalıydı! ! ! gönlümün adresi diye tarif ettiğim, aşk sokağı içinden bir ben bir sen geçmeliydi..
Renklerim büyülemeliydi gökyüzümü, en soluk yerlerini ben tamamlamalıydım! ! en mavisinden özgürlüğümü ben çizmeliydim…! ! ! !
Düş sokağında olmalıydı hayallerim, ben yönetmeliydim hayatımın flimini ve ben izlemeliydim alkışların şaha kalktığı sinemalarda…
limanları sıkıcı olur
kuş uçar gemi geçmez,
kervan zaman içinde.
böyle kentlerde insan
fırtına gibi sever,
