Her şafak yolunu beklerken
Yapraklar döküldü güller sarardı
Genç ömrümden eser kalmadı
sakallar ağardı saclar döküldü.
Her akşam güneş batarken hüzünle
Yollar uzuyor artık gözümde
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla