Bir Hayat Şiiri - Recep Şam

Hayatın kanunu bumu dur Tanrım
Bir sevdim bin pişman oldu bu gönlüm
Ateşten gömleği başıma giydim
Bir murat istedim bin kere öldüm

Her seven böyle hep acımı çekti
Gül diye ekipte diken mi biçti
Yoksa bu kaderim benimi seçti
Yolunu şaşırmış yolcuya döndüm

Gözüme çektiler bir kara perde
Sevgiyi görmedim hani aşk nerde
Bir daha vurdular düştüğüm yerde
Çaresiz acımı içime gömdüm

İsyanım kendime kimseye değil
Başa dert açarmış sevgiye mehil
Yaşamak istedim başka şey değil
Ruhumdan bedene hüzünle doldum