Renkleri dökülmüş duvarlara soruyorum seni,
Karanlığa hapsolmuş yıldızlara...
Kimse duymamış adını kimse görmemiş oysa,
Bir ben biliyorum seni,
Bir de sokağımdaki şu lamba.
Gecenin içinden duyuyorum adımı seslenişini,
Issız yollarda arıyorum ayak izlerini
Cismin arşınlarken zihnimin dehlizlerini,
Kayboluyorum git gide beklerken
Bir türlü gelmeyen hayalini.
Çıkmaz sokaklarda buluyorum kendimi her seferinde,
O çıkmaz sokaklar bir gün sana çıkar diye,
Gözyaşlarımı saklıyorum ümitsiz bekleyişlerime,
Yokluğuna yokluğumu katıyorum be adam!
Sen de artık beni bekleme.
Kayıt Tarihi : 12.4.2021 23:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!