Bir hayalin en ağır vagonuyum

Senmisin gece
kadehinde yıldız dolu
sarhoşsun
Bu bendeki baş ağrıları da senin
Bilmem ki her gece hangi alemlerdesin
Hep yabancı dertlerin hüznüsün
Dengim değilsin
Hadi üzmeden, değiştirmeden beni
Usulca çekip kapıyı çık içimden
Kendinden geçmişlik tahtına
gidecek yollara düşürme beni
Ben ismin kendi halinde bir durumum
Yoldan çıkarma beni
Bir hayalin en ağır vagonuyum
İstasyonlar sevgilinin gül bahçesi
Hem elim yüzüm kömür içinde
Yorgunum, böyle çıkamam karşına
Gözlerimin önündeyken o manzara
Kılıcını çek, nolur kastet canına

Hem ne işin var bende gece
Ben ki bu ağır vagonda
Yıllardır bilinmedik bir dağ tünelinde
Gündüzlerden uzak seni yaşarım zaten
Bu sendeki inat hala neden
Hani yıkmaksa niyetin
Kara gözlerini aç ta bir bak
Yıkılmamış sütun nerde
Bak bir çizgisine alnımın
Dik duran varsa haklısın
Çıkmam karşı, gel dağıt
Heybemde o günler için tutulu bir ağıt
Cilveli cilveli bakma gece
O hayal yaşarken
giremezsin gözüme
Git işine
Düşürme umuttan beni
Ben ki en ağırıyım teyyarelerin
Düşersem, bulutlarda tutamaz dağılırım